Κάποιος συνδικαλιστής της ΠΑΣΚΕ όταν προ μηνών τον είπα ψεύτη, χαρακτηριζοντάς Τον με επιείκεια, για την Βεβαιότητα Του περί διασφάλισης των ΔΙΒΕΕΤ, μου ανταπάντησε ότι θα με φτύσει (για να μην με ματιάσει) όταν μέσα στον Νοέμβρη θα απολαμβάναμε τα θριαμβικά αποτελέσματα των ακροβατικών Τους χειρισμών και της ειλικρίνειας των υποσχετικών των διάσπυρων ευχετών του Υπ. Ο & Ο.
Από τότε κυκλοφορούσα με αλεξικέραυνη ομπρέλα και άγρια αισιοδοξία.
Η προσωπική μου ασφάλεια στηριζόταν σε βλακώδεις ψευδαισθήσεις. Η γεροντοκορακίστικη μαύρη μου ομπρέλα δεν ήταν και αλεξίσφαιρη.
Ιδίως vs εκείνων των υπερκινητικών σφαιριδίων που εξωστρακίζονται στα ρομαντικά σύννεφα και στη βούληση του Θεού.
Ελπίζω τουλάχιστον να μην βράζω στο ίδιο καζάνι με κανένα συνδικαλιστή της ΠΑΣΚοΔΑΚΕ ή με κάποια συγκεκριμένη κουκουλοφόρα, άκρως επικίνδυνη, Εξαχρειώτισσα Πρώην μου.
Καλή κόλαση
Ps : Keep walking. Truth can't wait
Ps ii : Get peace in mind. Let world die, peacefully
