Συνολικές προβολές σελίδας

25/4/08

Απνευμάτιστη ανεκτικότητα

Μηπως εχουμε ισοπεδωσει και καθε αισθηση επαγγελματικής ευσυνειδησίας, τιμιοτητας και εχουμε αναγαγει σε σκοπο ζωής, οι περισσοτεροι, οι λιγοτεροι δεν εχει σημασία, το βεβαιο αρκετοι, το νεο δογμα Τρουμ(π)αν "ψοφα εσύ να ζησω ΕΕΕΓΩΩΩ" με καθε μεσο, συνηθως διαολοκαβαλημενο.

Μ' εχει πιασει μεγαλη ανησυχία για το επαγγελματικο μελλον των ελεγκτων και των αλλων περιουσιων εκλεκτων της βρωμοοικογενειας μας.

Αφησαμε την ουσια στα χερια κλεπτομανών χρηματοδουλων "συναδελφων" με αποκλειστικά τους διακονηματα την ιδιοτελη τους βρωμοπεριουσία και το αυγατισμα του αισχρού τους "εσχες", για να μην μιλησουμε για το "ποθεν" μερες που ειναι.

Με τα προβληματα του "κλαδου" οι ως ανω ετεροφωτοι Εκλεκτοί (μαζί με τα ελεεινα κομματοσκυλα με τα οποια και μονο μεσω Αυτών εξαντλειται καθε συνέργεια και καθε αισθηση ομαδικοτητας και "συναδελφοσύνης") ασχολουνται μονο οταν στερευουν τα δικα τους αναξιοκρατικά, ακρως Ιδιοτελή και ιταμά μεσα και παλι με σκοπο την διατηρηση της ανισορροπιας της αιωνίου αειμακάριστης προσωπικής ατιμίας, της δοτής χρυσοφόρας εξουσίας - παγερα αδιαφοροι για το υψος του "φιλοδωρήματος " του μισθού ή του καθε επιδοματος 

Στο διαολο να παμε, μαζι με την απνευμάτιστη ανεκτικότητά μας σε όλους τους βιαστες και της πιο ταπεινης μας προσδοκιας