"Αγαπάμε", υποστηρίζουμε, υπακούμε, ταυτιζόμαστε, θαυμάζουμε τον βιαστή μας, τον εμπρηστή μας, τον δολοφόνο και των τελευταίων ελπίδων μας..
Από αύριο συνεχίζουμε την ανώδυνη κλαψομουρμούρα στα μαρμαρένια κενοταφικά αλώνια..
*O όρος «σύνδρομο της Στοκχόλμης» πρωτοχρησιμοποιήθηκε από τον Σουηδό ψυχίατρο και εγκληματολόγο Nils Bejerot ο οποίος είχε αναλάβει να βοηθήσει την αστυνομία στο πιο πάνω περιστατικό. Από τότε έχει μελετηθεί από πολλούς επιστήμονες από τον χώρο της ψυχιατρικής και της ψυχολογίας και έχουν βρεθεί πολλά ανάλογα περιστατικά. Τι ακριβώς είναι όμως το σύνδρομο αυτό; Είναι η ψυχολογική αντίδραση που παρατηρείται συνήθως σε θύματα απαγωγής (ή και σε αντίστοιχες περιπτώσεις) κατά την οποία ο απαχθής αναπτύσσει και παρουσιάζει έντονα συναισθήματα πιστής υπακοής, θαυμασμού, ταύτισης ή ακόμη και «αγάπης» απέναντι στον απαγωγέα του.
